Wilna
Wilna (litauisch: Vilnius [ˈvʲɪlʲɲʊs] 
lose?/i, poln. Wilno, russisch Вильнюс/Wilnjus, Вильна/Wilna, wissrussisch Вільня/Wilnja, jiddisch ווילנע/Wilne) isch d Houptstadt vo Litaue. Si het mee als 500.000 Ywooner und isch, was d Flechi vom Stadtpiet agoot, di gröschti Stadt vom Baltikum.
| Wilna | |||
|---|---|---|---|
| |||
| Koordinate | 54° 41′ N, 25° 16′ O | ||
| Symbole | |||
| |||
| Basisdate | |||
| Staat | Litauen | ||
Bezirk | Vilnius | ||
| Stadtgemeinde | Vilnius | ||
| Höchi | 112 m | ||
| Flechi | 401 km² | ||
| Iiwooner | 537.152 (2013) | ||
| Dichti | 1.339,5 Ew./km² | ||
| Website | vilnius.lt | ||
 Schloss vo Wilna | |||
Geografii
D Stadt liit am Fluss Vilnia, eme Näbefluss vo de Neris.
Gschicht
Wilna isch vo 1569 a s Zäntrum gsi vom litauische Grossfürschtetuum, wo zu der Adels-Republik vo Pole-Litaue ghört het. Bi der Deilig vo Pole ane 1795 isch Litaue zu Russland cho, und erscht wo s Land noch em Erschte Wältchrieg ane 1918 wider unabhängig worden isch, het Wilna nomol d Funkzioon vo der Houptstadt übercho. Vo 1922 bis 1945 isch den Litaue wider en Deil vo Pole gsi und vo 1940 bis 1990 het Litaue de Status vonere Sowjetrepublik gha, mit Wilna als Houptstadt.
Vercheer
Wilna isch en Chnotepunkt vo de Ysebaanlinie zwüsche Moskau und Sankt Petersburg im Oschte, Riga im Norde, Minsk im Süüde und Königsbärg im Weschte. Uf der Streki uf Warschau fahre keini Schnällzüg mee.
Bildig
Wilna het sid 1579 en Universitäät.
Architektur
S alte Zäntrum vo Wilna isch sid 1994 uf der Lischte vom Wältkulturerb vo de UNESCO.
Literatur
- Janusz Dunin-Horkawicz: Wilna – verlorene Heimat. Erinnerungen eines polnischen Bibliothekars (1933–1945) Hannover 1998, ISBN 3-931614-94-8.
- Joachim Tauber, Ralph Tuchtenhagen: Vilnius. Kleine Geschichte der Stadt. Köln 2008, ISBN 978-3-412-20204-0.
Weblink
Commons: Wilna – Sammlig vo Multimediadateie