Ірына Уладзіміраўна Дрыга

Скончыла ў 1992 годзе Мінскі інстытут культуры. У 1992—1999 гг. працавала лабарантам кафедры бібліятэказнаўства, з’яўлялася аспірантам кафедры бібліяграфіі і дакументазнаўства, затым выкладчыкам кафедры бібліяграфіі і дакументазнаўства Беларускага ўніверсітэта культуры^[1]. Абараніла ў 1998 годзе дысертацыю па педагогіцы «Сістэма бібліяграфічнай інфармацыі па мастацтве ў Рэспубліцы Беларусь: тэарэтыка-метадычныя праблемы»^[2].

У 1999—2014 гадах — вядучы спецыяліст, галоўны спецыяліст аддзела аналізу працы сродкаў масавай інфармацыі інфармацыйна-аналітычнага кіравання, саветнік-кансультант упраўлення аналізу працы сродкаў масавай інфармацыі Галоўнага ўпраўлення грамадска-палітычнай інфармацыі; галоўны саветнік упраўлення інфармацыйнай і сацыяльна-культурнай палітыкі галоўнага ідэалагічнага ўпраўлення, намеснік начальніка галоўнага ўпраўлення, а потым і начальнік упраўлення інфармацыйнай і сацыяльна-культурнай палітыкі галоўнага ідэалагічнага ўпраўлення, намеснік начальніка галоўнага ўпраўлення — начальнік упраўлення сацыяльна-культурнай палітыкі галоўнага ідэалагічнага ўпраўлення Адміністрацыі Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь^[1].

Пастановай Савета Міністраў Рэспублікі Беларусь ад 2 мая 2014 г. № 407 прызначана першым намеснікам Міністра культуры Рэспублікі Беларусь^[1]. Падчас працы на пасадзе ўласна цэнзурыравала п'есы і спектаклі. Пры яе падтрымцы Мінкульт маніпуліраваў з вынікамі конкурсаў на размеркаванне дзяржпадтрымкі ў вобласці культуры^[3].

У снежні 2014 года падпісала пастанову, якая змяніла граніцы ахоўнай зоны мемарыяла «Курапаты», праз што пазней каля гэтага месца, дзе ў сталінскія часы расстрэльвалі людзей, скандальна з’явіўся рэстаран «Поедем поедим»^[2].

У канцы кастрычніка 2018 года перад пачаткам кінафестывалю «Лістапада» стала вядома, што ягоная дырэкцыя не будзе браць удзел у выбары фільмаў для нацыянальнага конкурсу, а канчатковае рашэнне застаецца за камісіяй, на чале якой — першы намеснік міністра культуры Ірына Дрыга. Пазіцыю камісіі Дрыга растлумачыла тым, што нацыянальны конкурс для кінасуполкі з’яўляецца адным з самых галоўных, таму вырашана было пашырыць спектр асоб, якія будуць займацца адборам.

Кінасупольнасць успрыняла новаўвядзенне як спробу цэнзуры. Камісія не дапусціла на фестываль працы рэжысёраў Андрэя Кудзіненкі, Андрэя Куцілы, а таксама альманах Мікіты Лаўрэцкага і Юліі Шатун. Узнікла небяспека, што такое ўмяшанне можа паўплываць на акрэдытацыю «Лістапада» ў Міжнароднай федэрацыі асацыяцый кінапрадзюсараў FIAPF. У выніку стваральнікі дзвюх карцін знялі фільмы з конкурсу, а кінакрытык Андрэй Расінскі заклікаў кінематаграфістаў не пускаць фільмы на фестываль, пакуль Ірына Дрыга не будзе звольнена^[2]. Выказалі сваю пазіцыю і міжнародныя госці фестывалю: асуджэнне ў бок чыноўніцы Дрыгі прагучала са сцэны з вуснаў журы Фіпрэссі^[3].

У лістападзе 2018 года звольнена са сваёй пасады^[4]. Такім чынам Ірыну Дрыгу не проста знялі з пасады, але яшчэ і панізілі да ўзроўня начальніка кіравання. Пры тым што гэта стала другім яе паніжэннем^[3].